: Sessiz Bir “Ocak”!
|
19 Ocak 2007 tarihinde Türkiye’de yayınlanan Agos gazetesinin genel yayın yönetmeni öldürüldü. 19 Ocak 2010’da İstanbul’da bu gazetenin önünde toplanan insanların ortak dileği “Barış” tı, bir arada yaşayabilmek ve tahammül göstermek idi. “Hepimiz”, bu düşüncelerin samimiyetine katıldık ve duygulandık. Garo Patyan “adalet istiyoruz, katilleri biliyoruz” pankartını, sözlerine taşıdı. Ve Yineledi “Biz Barışın dilini konuşanların Türkiyesini istiyoruz. Ona da katıldık… Ama dar çerçeveden kurtulamadık “kardeş”. Gerçek geçmişimizi ve acılarımızı her zaman olduğu gibi unuttuk. Ama unutmayı, hiç ama, hiç unutmadık! “Unutmayacağız” diye söz verdiğimiz acılarımızı gömdük yüreğimize de yine de unuttuk. “Unutmama” geyiğini yaptık da, gereğini yapmadık… Durumu yeniden tersten okuyalım ve tarihleri, olayları hatırlayalım. Ocak ayına dair, durmaksızın kinlenen ve kinle beslenen ırkçı ve sadist komplo teorisyenlerine biraz daha hafıza egzersizi veriler sunalım… Barışı baltalayan geçmişi unutturmaktan haz duyan ve büyük oranda başarı sağlayan marjinal Ermeni düşüncesindeki sinsi kirliliği bir kez daha hatırlayalım. 20 Ocak 1973: Türkiye’nin ABD-Los Angeles Başkonsolosu Mehmet Baydar ve yardımcısı Bahadır Demir, Mıgırdiç Yanıkyan adlı Ermeni terörist tarafından şehit edildi. 28 Ocak 1982: Los Angeles’da Başkonsolos Kemal Arıkan, Harry Sasunyan ve Kirkor Saliba tarafından katledildi. 29 Ocak 1983: Harut Levonyan ve Raffi Elbekyan isimli iki Ermeni terörist tarafından Türkiye’nin Yugoslavya Büyükelçisine düzenlenen suikast sırasında yoldan geçen bir Belgrad’lı öldü. ‘Ocak’lar söndü… 19 Ocak’ta meydan doldu… Peki, 20 Ocak’ta meydanlar dolacak mı? Ya 28’inde ayın… Kim anacak ortak anılarımızı… Aynı teröristin kalleşliği değil mi yaşanan arada fark mı var… Aynı ülkede yaşayan Ermenilerin de diplomatları değiller miydi katledilenler? Peki, 29 Ocak’ta ölen Belgrad’lı için törenler mi düzenleniyor orada ve deniliyor mu ki “Bu adamı Ermeni terörü öldürdü” diye?.. Ya o, Ermeni teröristlere ne oldu bileniniz var mı? Biraz araştırdım … İnternette arayın siz de bulursunuz, Erivan’da heykellerini dikmişler. Biraz merak edin araştırıverin, diğerlerinin anıtlarını siz de görürsünüz, ölmüş olanların mezarları başında gururla dikilen Ermenileri görünce de şaşırmayın, hatta önemsemeyin bile… Önemli olan “Barışın dilinden konuşmak”… Ülkü Eryaman |
Bir yanıt yazın