ABDULLAH ÖCALAN’IN “YOL HARİTASI” ÜZERİNE!..

ABDULLAH ÖCALAN’IN “YOL HARİTASI” ÜZERİNE!..

 

“Abdullah Öcalan; Boşa Geçen Hayatına Anlam Kazandırmalı, Kürt Milliyetçiliğinin Eski Levhalarını Yırtıp, Gerçek İle Ütopyayı Birbirine Karıştırmadan,  PKK’yı Koşulsuz Silah Bırakmaya ve Silahlı Kadroları Türkiye Dışına Çekerek, Demokratik Sürecin Önünü Açmaya İkna Etmeli!..”
Ağustos ortasında “yol haritası” açıklayacak İmralı’daki Abdullah Öcalan’ın cezaevi koşullarının daha iyi olabilmesine yönelik çalışmalar da sürüyor.

 

Basın-yayın organlarına yansıyan haberlere göre, İmralı’ya Apo’ya arkadaşlık edecek 9 mahkum daha yerleştirilecek. Böylece Öcalan’ın artık 9 havalandırma arkadaşı (belki de koğuş arkadaşı) olacak. Öcalan böylece İmralı’daki günlerinde daha az sıkılacak…

 

Neden İmralı’daki Apo’ya 9 arkadaş gidecek?.. 9 sayısına fena halde takmış durumdayım…Düşünüp taşınırken, sonunda, Apo’nun 9 arkadaşının kimler olacağını buldum… Meclis’teki 9 DTP’linin dokunulmazlıklarının kaldırılması dosyası, uzunca süre bekletildikten sonra yeni işleme konulmadı mı? Tam da ağustostaki yol haritasının arifesinde!

 

Evet, rakama dikkat! Yine 9! Ehh, Apo ile DTP’lilerin birlikte olmaktan pek şikayetçi olmadıklarını da biliyoruz zaten. Her fırsatta “Sayın Öcalan”(!), “çözümün adresi İmralı”(!) deyip duruyorlar. Son olarak da Öcalan’a fikir versin diye çözüm önerilerini göndermişler. Orada rahat rahat konuşurlar artık.

 

Neyse… Bu kadar geyik yeter. Biz asıl konumuza dönelim…

 

Benim anladığım o ki, yol haritasında dağ fare doğuracak gibi.

 

Peki, arzuladığım bu mu?.. Tabii ki, hayır!

 

Peki, Apo’yla neden anlaşılamaz? Apo’yla anlaşma asla olmaz… PKK’yla da olmaz.

DTP ile anlaşma “olması gereken”dir, ama DTP’yle de anlaşma olmaz! Çünkü DTP de silahların gölgesinde PKK’nın emir eri gibi hareket ediyor. Biraz öne çıksa, hemen PKK tarafından susturuluyor. DTP içindeki PKK egemenliği sona ermeden, DTP ile de anlaşma olmaz!
 

Bence bu sürecin adı; Apo’nun yol haritası oyunu…

 

Bayram değil, seyran değil! İmralı’daki Öcalan neden durduk yerde ağustos ortasında “yol haritası” açıklıyor.

 

Görünen tek neden var.

 

İnsanoğlu fani! Öcalan bir daha dünya yüzü görmeden, yarın öbürsü gün “gideceğinin” farkında…

 

Gitmeden önce de dünya gözüyle PKK’yı kurarken öngördüğü hedeflerden hiçbirinin yerine gelmeyeceğinin farkında.

 

Bir “dava adamı”(!)  için bundan daha acı ne olabilir ki?..

 

Boşa tüketilmiş kocaman bir hayat!

 

Şimdi giderayak “boşa gitmek üzere olan hayatına” bir anlam kazandırması gerekiyor…

 

Uzun lafın kısası, İmralı’daki Apo, hücre sıkıntısında vakit geçirmek için oynadığı oyuna arkadaş arıyor…

 

Son cümlem ciddi… Kamuoyunun “Kandil-İmralı-DTP” üçlü sarmalından beklediği en önemli mesaj şu: Çözümün başlaması için PKK mutlaka koşulsuz silahı bırakmalıdır. Yani silahların bırakılması konusunda ciddi bir taahhüt gelmediği takdirde, çözüm sürecine halkın desteğini almak mümkün değil. Ama Apo, PKK ve siyasi uzantılarının gerçekçi olması gerekir. Silahlı mücadele son limitine geldi. Dağdaki militan, silahla bir yere gidilemeyeceğini biliyor artık. Dolayısıyla, silah artık lehe değil, aleyhe çalışan bir araç. Yani, silahı bırakmak kesinlikle PKK’nın da lehinedir.

 

Öcalan’a gelince. Onun önünde iki yol var: Ya öteki üzerinden, ötekiyle karşıtlık kurarak “kendini” konumlandıracak… Ya da ötekiyle birlikte, ötekiyle barışık ve üniter devlet yapısına zarar vermeyecek bir tanım getirecek. Eğer ikinci yolu seçerse, bunun için ilk önce Kürt milliyetçiliğinin eski levhalarını biran önce yırtıp atması gerekecek.
Nail Amudi