Rum Yönetimi Sözcüsü ve hızlı AKEL’ci Stefanos Stefanu, Pazartesi günü Londra’daki Metropolitan Üniversitesi’nde İngiltere’de yaşayan Rumların örgütlü bulunduğu bazı sivil toplum örgütlerinin organizasyonunda davetli olarak yaptığı konuşmada tarihi iyice çarpıttı ve geçmişi unutmuş gözüktü.
Nedense Rum siyasilerin tümü, sağcısı da solcusu da Kıbrıs’ta sorunun, 20 Temmuz 1974’de başladığını ve bu tarihin evvelsinin de pespembe olduğunu düşünüyor.
Beyinleri bu konuda iyice yıkanmış.
Kıbrıs Rum Yönetimi 1974 Mutlu Barış Harekatından sonra çok ustalıklı bir şekilde 1963-1974 yılları arasında Kıbrıslı Türklere uyguladıkları soykırımı, tarih kitaplarından ve her tür dokümandan çıkardı. Sanki o tarihten evvel adada hiçbir sorun yaşanmamış ve Kıbrıslı Türklerle Kıbrıslı Rumlar, güle oynaya geçirmiş o yılları.
1955’de EOKA’nın kuruluşunu, 1958’de EOKA’nın masum Türklere saldırılarını, 1959 Londra ve Zürih Anlaşmalarını, 1960’da Kıbrıs Cumhuriyetinin ilanını, 1963’de Kıbrıslı Rumların Akritas Planı uyarınca Türklere saldırılarını ve yüzlerce masum Türk’ü öldürmelerini, 1964’de 20,000 kişilik Yunan Tümeninin adaya gelişini, 1964’de Rum ve Yunan Birliklerinin Erenköy’e saldırısını, 1967’de aynı birliklerin Geçitkale ve Boğaziçi’ne saldırısını, 1968’de Mağusa Kalesine saldırılarını, Türklere ilaç ve çocuk sütü de dahil olmak üzere 38 hayati malın satışını yasaklamalarını ve Yunanistan’ın adayı 11 yıl boyunca işgalini yaşamış ben yaştaki Rumlar dahi bilmemekte.
Rum hükümeti müthiş bir ustalıkla tüm Kıbrıslı Rumların hafızalarından bu olayları silmiş.
Stefanu konuşmasında 1974’e de yer vermiş ve 15 Temmuz 1974 Yunan darbesi ile Barış Harekâtı’nı “NATO’nun etki menzilinde tutulması amacıyla Kıbrıs Cumhuriyeti’ne yönelik komploların doruk noktası” olarak nitelemiş.
Aynı Stefanu sözlerine devamla, “Türkiye’nin güç kullanarak Ada’yı coğrafik ve demografik açıdan ikiye böldüğünü, böylece iki devlet argümanının ön şartlarını yarattığını” da savunmuş.
Aynı Stefanu diyorum, çünkü olmaya ki başka bir Stefanu çıktı konuştu ve ben karıştırdım diye haberi birkaç kez de üst üste okudum.
Adada iki devlet argümanı ilk defa 21 Aralık 1963’de Rumlar Akritas planı uyarınca Türkleri adadan temizlemek için saldırdıklarında, soykırıma ve katliama uğramamak için 103 Türk köyünü boşaltmak zorunda bırakılan Kıbrıslı Türklerin, Aralık ayının en soğuk günlerinden birisi olan 22 Aralık 1963 günü ayazın, yağmurun ve çamurun içinde Lefkoşa’ya göç etmeleri ile başladı.
24 Aralık 1963 tarihinde, adada hemen oluşturulan Barış Koruma Kuvveti komutanı Tümgeneral Peter Young, Lefkoşa şehrini ikiye bölen “Yeşil Hattı” ilan etti.
İşte o gün ada coğrafik ve demografik açıdan ikiye bölündü ve Kıbrıs’ta iki devlet argümanı bölgesel ve idaresel olarak kendiliğinden ortaya çıktı. O günden itibaren hiçbir Rum, lanet papaz Makarios ve katil Grivas da dahil olmak üzere, Türk Yönetiminden izin almadan Türk bölgelerine asla giremediler.
Süreç içinde adanın coğrafik ve demografik bölünüşü hız kazandı ve Kıbrıs’ta iki yönetimin ortaya çıkması ile iki devlet argümanı daha da belirginleşerek Türk bölgeleri içinde Türk idaresi daha da kemikleşti ve resmiyet kazandı.
Bütün dünyaya yayılan Posta pullarımız ve zarfların üstündeki mühürler, gün geçtikçe daha da devletleştiğimizin en güzel ispatı oldu.
28 Aralık 1967’de Kıbrıslı Türkler “Kıbrıs Geçici Türk Yönetimi”ni ilan ettiler.
21 Nisan 1971’de Kıbrıslı Türkler “Kıbrıs Türk Yönetimi”ni ilan ettiler.
1 Ekim 1974’de Kıbrıslı Türkler “Otonom Kıbrıs Türk Yönetimi”ni ilan ettiler.
13 Şubat 1975’de Kıbrıslı Türkler “Kıbrıs Türk Federe Devleti”ni ilan ettiler.
15 Kasım 1983’de Kıbrıslı Türkler “Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti”ni ilan ettiler
Bu tarihlerin en az üç tanesi 20 Temmuz 1974 Mutlu Barış harekatından evvelki tarihlerdir ve adadaki bölünme ile iki devlet argümanının 46 yıl evvel başladığının en güzel ispatıdır.
Anlaşılan Rum Yönetimi sözcüsü Stefanos Stefanu ile arkadaşları geçici bir hafıza kaybına uğramışlar.
Yazımı Rum Cumhurbaşkanının damadı ve çevirmeni Bay Muduros Rumcaya çevirip önlerine koyduğu vakit herhalde hatırlayacaklardır.
Prof. Dr. Ata ATUN
Bir yanıt yazın