Her Dudak Ağuludur

Yapraklar oynaşır dallarda,

         Ben şimdi ağuda otursam,

                       Yıkılır Ankara

Bulvarlar bunadı adımlarımdan

                Yılgın

                     Bezgin

                        Ve terkedilmiş

Şimdi bir çığlık atsam

Soluğumu rüzgara katsam

Sözcüklerden önü alınmaz bir kasırga

                                  Döllenir dünyada

Bulvarları,

Sokakları,

Binalarıyla bu kent,

Kısır bir dolambaçtır.

Kaç kezdir insan pazarı kurulur?

Ve yiğitler vurulur, sorgusuz.

                      İzbe,

                          Karanlık,

                                Kimsesiz gecelerde.

Bunun için ki her dudak ağuludur.

Yapraklar oynaşır rüzgarla, dalda

Kelimeler uçuşur sokakta,

                   Kirli ve sahte

Çünkü her dudak ağuludur.

Susmak  erdemdir.

-Nasılsınlara

-İyi misinlere

-Ne haberlere

-Seni iyi gördümlere

Dilini unutmuş her ağız,

Suskun dudaklarla öpülmelidir.

Susmak uludur.

Çünkü her dudak ağuludur.

Her dudak dönen bu çarkın,

İşleyen dişi müşteri olmuş kuludur.

 

Arzu Kök

[email protected]

[email protected]