Yaţamak uyumak gibi.

Kiţi ne zaman dinç

Ne var ţu dünyada ekmekten daha aziz?

Sürdüğün tarlalara sevginle serpildik,

Ekmek olmak icin önce

Buğday olmak gibi.

Silinir sözlüklerden sen hatıra geldikçe

Cılız sözler: usanmak, yorulmak, durmak gibi.

Kuvvettir yaptıkların her yeni yetişene,

Bir ışık-kaynak gibi.

En yakınlar zamanla fersahlarca uzak gibi;

Bir sen varsın kalacak, bir sen ölümsüz

Daha da yakınsın, daha da sıcak.

Bıraktığın toprak gibi.

Kaç Türk var ţu dünyada, bir o kadar susuz:

Ancak senin havanda sağlıklar, esenlikler;

Olmaya devlet cihanda Atatürk'ü duymak gibi.

Umutlarin bittigi, anilarin yikildigi

Coklarin artik bizden biktigi

Anlasilmistir.

Haykiri bu siire cok aykiri

Karanlik gecelere kalindigi

Eski vardiya yalnizligin arttigi

Anlasilmistir.

Behcet Necatigil.

sevgileri yarinlara biraktiniz

cekingen, tutuk, saygili.

butun yakinlariniz

sizi yanlis tanidi.

bitmeyen isler yuzunden

(Siz boyle olsun istemezdiniz)

bir bakis bile yeterken anlatmaya herseyi

kalbinizi dolduran duygular

kalbinizde kaldi

siz genis zamanlar umuyordunuz

cirkindi dar vakitlerde bir sevgiyi soylemek.

yillarin telaslarda bu kadar cabuk

gececegi akliniza gelmezdi.

gizli bahcenizde

acan cicekler vardi,

gecelerde ve yalniz.

vemeye az buldunuz

yahut vakit olmadi

BEHCET NECATIGIL

Coklarindan dusuyor da bunca

Gormuyor gelip gecenler

Egilip aliyorum

Solgun bir gul oluyor dokununca.

Ya buyuk sehirlerin birinde

Geziniyor kalabalik duraklarda

Ya yurdun uzak bir yerinde

Kahve, otel kosesinde

Nereye gitse bu aksam vakti

Ellerini ceplerine sokuyor

Sigaralar, kagitlar

Arasindan kayiyor usulca

Egilip aliyorum, kimse olmuyor

Solgun bir gul oluyor dokununca.

Ya da yalniz bir kizin

Sildigi dudak boyasinda

Esiginde yine yorgun gecenin

Basini yastiklara koyunca.

Kimi de gun ortasi yanima sokuluyor

En cok guz aylari ve yagmur yaginca

Alcalir ya bir bulut, o huzun bulutunda.

Uzanip aliyorum, kimse olmuyor

Solgun bir gul oluyor dokununca.

Ellerde, dudaklarda, issiz yazilarda

Aksamlara gerili aglarla takiliyor

Yarali hayvanlar gibi soluyor

Bunaliyor, kacip gitmek istiyor

Yollar, ya da anilar boyunca.

Alip alip geliyorum, uyumuyor butun gece

Kimildiyor karanlikta ne zaman dokunsam

Solgun bir gul oluyor dokununca.

BEHCET NECATIGIL

(1962)

GİZLİ SEVDA

Hani bir sevgilin vardı

Yedi-sekiz sene önce

Dün yolda rasladım

Sevindi beni görünce

Sokakta ayaküstü

Konuţtuk ordan-burdan

Evlenmiş, çocukları olmuş

Bir kız, bir oğlan

Seni sordu

Bildiğin gibi

Anlıyordu

Mesutmuş, kocasını seviyormuş.

Kendilerininmiţ evleri..

Bir suçlu gibi ezik

Sana selam söyledi.

KIR ŢARKISI

Tam otların sarardığı zamanlar

Yere yüzükoyun uzanıyorum

Toprakta bir telâţ, bir telâţ

Ellerime hanım böcekleri konuyor

Ne ţeker ţey onlar!

Uç böcek, uç böcek diyorum

Uçuyorlar

Pan'ın teneffüsü bile

Ilık, okşamakta yüzü.

Devedikenleri, çalılık vesâire

Bir âlem bu toprakların üstü.

Tabiatla haşır neşir

Kırlarda geçen ikindi vakti.

Sakin, dinlenmiţ, rahat

Bir gün daha bitti.