Taylor: “Charlie oldunuz. Paris oldunuz. Peki Ankara olacak mısınız?”

Ankara’da yaşayan İngiliz James Taylor’dan dünyaya ‘Peki Ankara olacak mısınız?’ sorusu

Ankara’da yaşayan İngiliz müzisyen James Taylor’ın, Kızılay’daki kanlı terör saldırısının ardından Facebook’ta Türk bayrağı ile paylaştığı Ankara yazısı, sosyal medyada büyük ilgi uyandırdı.

Facebook’ta yaptığı paylaşım İngiliz Independent gazetesi ve Amerikan Newsweek dergisi tarafından da haberleştirilen Taylor, yönelttiği sorusuyla uluslararası kamuoyunu hain saldırının kurbanları için empati kurmaya davet etti.

Taylor’ın gece yarısı paylaştığı yazı şu ana kadar 60 bine yakın Facebook kullanıcısı tarafından paylaşıldı. Yaklaşık 5 bin yorum alan ve 76 bini aşkın kişi tarafından “beğenilen” bu paylaşım, sosyal medya kullanıcılarının takdirini topladı.

“Bu; Northampton’da, Drapery’deki Debenhams’ın dışında bir bomba patlaması gibi bir şey… Ya da Birmingham’daki New Street’te… Veya Londra’daki Piccadilly Circus’ta…” diye yazan Taylor, insanlardan şu soruların yanıtlarını düşünmelerini istedi:

“Orada olduğunuzu hayal eder misiniz? Her gün yürüyüp geçtiğiniz yerleri, kullandığınız otobüs duraklarını, aşındırdığınız yolları?”

Facebook’ta asıl memleketi Northampton olarak gözüken İngiliz müzisyen, “Birçok insanın düşündüğünün aksine; Türkiye, Ortadoğu değil… Ankara bir savaş bölgesi değil. Normal, modern ve hareketli bir kent. Tıpkı diğer Avrupa başkentleri gibi. Kızılay da tam onun kalbi, merkezi…” ifadesini kullandı.

“Ankara benim evim”

“Londra, New York, Paris’teki terör saldırılarına bakıp, kurbanların acılarını hissetmek ve üzülmek çok kolay. O zaman neden Ankara için de aynısı olmuyor? Nedeni, Ankara’nın bu kentlerden farksız olduğunu anlayamamanız mı?” ifadesini kullanan Taylor, yazısını şöyle bitirdi:

“Ankara benim evim. 18 aydır böyle. Evim olmaya da devam edecek. Charlie oldunuz. Paris oldunuz. Peki Ankara olacak mısınız?”

Taylor’ın İngilizce olarak kaleme aldığı yazı şöyle: 

For those who do not know Turkey, or who distance themselves from these attacks, maybe this will open your eyes.

The bombing this evening occurred in the one of the most crowded parts of the centre of town, next to many bus stops with people waiting to go home, arriving for a night out, and sitting in the park relaxing and drinking tea.

Is is the equivalent of a bomb going off outside Debenhams on the Drapery in Northampton, or on New street in Birmingham, or Piccadilly Circus in London.

Can you imagine being there? Can you imagine the place you walk past every day, the bus stops you use, the roads you cross being obliterated.

Can you imagine the victims? The teenagers catching the bus to go home, the grandparents walking into town, the people waiting for a taxi after a long day laughing and socialising in the sun.

Now imagine they were English, and this attack was in England. If these people were instead the people you see every day on your way to work, people just like you and I, normal, happy people. Families, policemen, students, artists, couples. Your friends maybe. These people are no different. They just happen to be Turkish.

Contrary to what many people think, Turkey is not the Middle East. Ankara is not a war zone, it is a normal modern bustling city, just like any other European capital, and Kizilay is the absolute heart, the centre.

It is very easy to look at terror attacks that happen in London, in New York, in Paris and feel pain and sadness for those victims, so why is it not the same for Ankara? Is it because you just don’t realize that Ankara is no different from any of these cities? Is it because you think that Turkey is a predominantly Muslim country, like Syria, like Iraq, like countries that are in a state of civil war, so therefore it must be the same and because you don’t care about those ones, then why should you care about Turkey? If you don’t believe that these attacks in Ankara affect you, or you can’t feel the same pain you felt during the Paris or London attacks, then maybe you should stop to think why, why is it that you feel like that. Turkey is an amazing country with truly wonderful people. I have never felt more welcome, more happy, more safe than I do here.

Ankara is my home, it has been for the last 18 months, and it will continue to be my home.

You were Charlie, you were Paris. Will you be Ankara?